Van een column komt een column

Van een column komt een column

Als columnist mag je veel zeggen. Zo las ik dat een columnist in een landelijk dagblad onlangs schreef: “Aan de Amsterdamse Zuidas en op honderden andere plekken in het land zitten duizenden consultants, juristen, fiscalisten en ander geslepen schorum niets anders te doen dan rijke mensen rijker te maken.” Ik kan u verklappen, zoiets stemt schrijver dezes toch tot nadenken.

De directe aanleiding voor de column was het feit dat een fiscalist kennelijk verdacht wordt van strafbare feiten. Dus we hebben misschien (dat moet eerst nog maar vast komen te staan) een valsspeler en dus spelen alle spelers vals? Of we hebben een verkeersovertreder en alle weggebruikers zijn wegpiraten, zoiets?

De rijke mensen rijker maken, ben ik daarvoor op aarde? Of hebben belastingadviseurs een onmisbare rol in het proces dat belastinghe ng heet? Belastingadviseurs zorgen er mede voor dat de overheid haar fair share krijgt en dat betekent dan dat de cliënten niet meer betalen dan hun fair share. Fiscalisten helpen ondernemers en particulieren in een woud van wetgeving en regels die niet zij maar

de overheid zo ingewikkeld gemaakt heeft. Tegenover die machtige overheid fungeren de belastingadviseurs als belangenbehartigers. Daarbij staan ze voor de belangen van de cliënt, maar verliezen zeker niet het maatschappelijk speelveld uit het oog. En ja, natuurlijk zijn er belastingadviseurs die rommelen. En ja, er zijn ook belastingadviseurs die bij voorkeur de grens opzoeken en waarbij het minimaliseren van belastingdruk het hoogst haalbare doel is. Je krijgt de cliënten die bij je passen denk ik dan maar.

Als fiscalist adviseer ik klanten niet alleen over wat mag, maar ook over wat kan. Dat doet een fiscalist anno 2018. In de wet staat dat het mag, maar wil je het ook? Het zijn gesprekken die ik prima met mijn cliënten kan voeren. Cliënten die er helemaal niet op uit zijn om zo min mogelijk te betalen. Ze willen niet teveel betalen en ze willen hun fair share aan de schatkist leveren. Ik geniet vaak van hun ongezouten mening over hoe die bijdrage vervolgens door de overheid wordt besteed, maar dat terzijde. Mijn cliënten willen vooral geen gezeur. En strafbare feiten plegen willen ze al helemaal niet. Ik schreef het al eerder op deze plaats, de tijd dat je op een verjaardag stoer kon zijn over hoe je de fiscus pootje kon lichten, is echt voorbij. De ondernemers die ik ken zijn blij als ik ze er op wijs dat het opzettelijk doen van een onjuiste aangifte kan resulteren in een boel narigheid en snappen dat ze dat niet moeten willen en ook dat ik daar niet aan kan en wil meewerken. En die cliënt die dat niet snapt of wil snappen, voor die cliënt zijn er helaas fiscale valsspelers. Exit! Game over!


Reacties

WhatsApp us!